کد مطلب:298728 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:194
اقدامات امیرالمومنین و حضرت فاطمه بعد از واقعه ی سقیفه
امیرالمومنین علی علیه السلام، برای حفظ كیان اسلام از توسل به هر خشونت خودداری ورزید. با بررسی شرایط تاریخی آن زمان درمی یابیم كه نگرش و اقدامات حضرت علی علیه السلام چه خردمندانه و آگاهانه بود و عظمت و برتری آن حضرت را بر دیگر انسانها می رساند.
وی بنابر مسؤولیت الهی اش كه رهبری و ارشاد امت بود آنچه را در توان داشت به كار برد. چنانكه در كتاب الامامة والسیاسة آمده است: «و خرج علیّ كرّم الله وجهه یحمل فاطمة بنت رسول الله- صلی اللَّه علیه و سلم- عَلی دابة لیلا فی مجالس الانصار تسألهم النصرة، فكانوا یقولون: یا بنت رسول الله، قد مضت بیعتنا لهذا الرجل و لو اَن زوجكِ و ابن عمكِ سبق اِلینا قبل ابی بكر ما عدلنا به...» [1] .
حضرت علی علیه السلام شبانگاه، حضرت فاطمه دختر رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله را بر چهارپایی سوار می كرد و به مجالس انصار می رفت و از آنها (در مسأله ی رهبری) طلب نصرت و یاری می نمود. پس آنها در پاسخ دخت گرامی نبی اكرم صلی اللَّه علیه و آله عذر می آوردند كه ما با ابوبكر بیعت كرده ایم اگر همسر تو، و پسر عمت در این امر بر ابوبكر سبقت می گرفت ما از علی علیه السلام سرنتافته و با ابوبكر بیعت نمی كردیم.
حضرت علی علیه السلام به آنها فرمود:
آیا شایسته بود كه من جنازه ی رسول خدا را در خانه اش بگذارم و او را دفن نكنم و در سلطنت او با مردم به منازعه بپردازم؟
و حضرت فاطمه علیهاالسلام به آنها فرمود:
ابوالحسن همان كاری كه شایسته بود انجام داد اما كاری كه شما مرتكب شدید، خداوند شما را مؤاخذه خواهد كرد. [2] .
[1] الامامة والسياسة، جلد اول، ص 19.
[2] الامامه والسياسه، ص 19. «افكنت اَدع رسول الله- صلي عليه و سلم- في بيته لم اَدفنه، و اَخرج انازع الناس سلطانه؟ فقالت فاطمه: ما صنع ابوالحسن الا ما كان يَنْبَغي له، ولقد صنعوا مالله حسيبهم و طالبهم».